Hüzün

Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim
Kaybettim, ah, dostlarımı, neşemi.
Kalmadı, hattâ, kibrim, azametim,
Oydu vehmettiren dahiliğimi.

Hakikat budur, dedikleri zaman
Karşımda sahiden bir dost zanettim.
Hakikati anlayıp duyduğum an;
Çoktandır galip gelmişti nefretim.

Ama işte hakikat ebedidir;
Yaşarsa bir kimse ondan bihaber

Alemde ömrünce gafil kişidir.  

Tanrı soruyor; cevap vermek ister?
İyi ki ağlamışım arasıra;
Elimde kalan servet bu, dünyada.

Alfred De Musset
Tercüme: C.S. Tarancı