(Aziz Bedri Tahir Şaman'a
Zarif dostluk havasının ilhamile)
Gelmek çün ikinci bir hayata,
Bir gün dönüş olsa ahretten;
Her ruh açılıp da kainata,
Keyfince semada bulsa mesken;
Bir gün dönüş olsa ahretten;
Her ruh açılıp da kainata,
Keyfince semada bulsa mesken;
Talih bana dönse nazikâne,
Bir yıldızı verse malikâne;
Bigâne kalır o iltifâta,
İstanbula dönmek isterim ben.
Bin bir epe yükselen Boğazdan
Baktıkça Vatan görünsün engin;
Her yıl, bir ömür boyunca, yazdan
Yelkenler açılsın ufka gergin.
Lâkin bu ikinci varlığımda,
Son devrede, ihtiyarlığımda,
Artık çekilince söz ve sazdan,
Ömrüm İç Erenköyünde geçsin.
Y.K. Beyatlı