Bir simsiyah karanlık acı geçmede benden,
Ömrümün ta içinden sessiz, şikâyetsizce
Sanki ak çiçekleri beyaz rüyalarımın
Adaktır sükûtlara bürünen günlerimden.
Bir büyük soru geçer yolumun üzerinden
Aşarım engin ve sonsuz dalgalarını onun
Ölçmeğe cesaretim yetişmiyor içinden.
Sonra bir keder kaplar tâ derinden içimi
Yaz geceleri gibi bulanık, ırak, donuk,
Arasıra yıldızlar pırıldaşır gönlümde:
Ararım o zaman ellerimle sevgiyi,
Çünkü bir göz bulmayan dudaklarım, ne yazık
Bir dua gibi ona tapmak ister içimde...
Franz Kappus
Tercüme: M.Özgü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder