Meçhûl Gölge

Deniz...
Bu gece ne kadar sessiz!
Rüzgârın kımıldattığı birkaç dalga.
Mehtap ve ben;
Başka hiç kimse yok onu seyreden
Bir gölge belirdi o anda
Önce semaya baktı,
Sora enginlere.
Birden irkildi,
Korkmuş olacaktı.
Ona yaklaşarak sordum,
Kimsiniz?
Galiba derdini açıyordum
"Bilmem ki" dedi.
Daha iyi olur öğrenmeseniz.
Ruhu bir hatırayla doldu taştı,
Sonra yavaş yavaş,
Gözlerinde bir kaç damla yaş,
Yıldızların yıkandığı sahilden uzaklaştı.

Melahat Güçkan